reklama
reklama
reklama
reklama
reklama
© Maciej Bernaś, KSAF
Nauka i technologie |

Nowa odsłona najpotężniejszego polskiego superkomputera – Prometheusa

W ostatnich tygodniach Prometheus zwiększył swoją moc obliczeniową do 2,4 Pflopsa. Dzięki rozbudowie Prometheus zajmuje obecnie 39. miejsce wśród najmocniejszych superkomputerów na świecie.

– Prometheus zbudowany przez firmę Hewlett-Packard, według założeń opracowanych przez Akademickie Centrum Komputerowe Cyfronet AGH, jest jedną z największych instalacji tego typu na świecie i jednocześnie pierwszą w Europie opartą o technologię bezpośredniego chłodzenia cieczą. Dzięki tej technologii Prometheus jest jednym z najbardziej energooszczędnych komputerów tej klasy na świecie. Do utrzymania odpowiedniej temperatury cieczy w naszym klimacie wystarczają tańsze w eksploatacji wymienniki ciepła (ang. dry-cooler), zamiast generatorów wody lodowej, konsumujących stosunkowo duże ilości energii elektrycznej. Rozwiązanie takie wpływa nie tylko na niezawodność, ale także pozwala uzyskać wydajność znacznie większą niż dla analogicznej instalacji opartej o klasyczne chłodzenie powietrzem. W praktyce oznacza to, że komputer pobiera znacznie mniej energii elektrycznej – mówi prof. Kazimierz Wiatr, dyrektor Cyfronetu. – Co więcej, chłodzenie cieczą umożliwia ekstremalnie wysoką gęstość instalacji, dzięki czemu ważąca ponad 40 ton część obliczeniowa zajmuje powierzchnię tylko 18 m kw. i mieści się zaledwie w 20 szafach. By osiągnąć te same parametry, poprzednik Prometheusa, Zeus, musiałby zajmować aż 160 szaf! – podkreśla dyrektor Cyfronetu. Prometheus to pierwszy polski superkomputer, którego front zdobi grafika wyłoniona w konkursie. Od strony sprzętowej składa się z ponad 2200 serwerów platformy HP Apollo 8000. Na potrzeby naukowców dostępnych jest łącznie ponad 53 tysiące rdzeni procesorów Intel Xeon. 144 procesory graficzne Nvidia Tesla K40 XL, o które superkomputer został rozbudowany, dodatkowo zwiększają moc obliczeniową Prometheusa. Całości dopełniają: dwa systemy plików o łącznej pojemności 10 PB i ogromnej szybkości dostępu 180 GB/s, 279 TB pamięci operacyjnej DDR4 oraz superszybka sieć InfiniBandFDR o przepustowości 56 Gbit/s. Prawidłowe funkcjonowanie superkomputera zapewniają ważne elementy infrastruktury technicznej, takie jak system gwarantowanego zasilania elektrycznego z dodatkowym agregatem prądotwórczym oraz nowoczesnymi systemami klimatyzacji technologicznej i gaszenia gazem. – Dla zobrazowania szybkości pracy Prometheusa można powiedzieć, że w celu dorównania jego możliwościom, należałoby wykorzystać moc ponad 50 000 najwyższej klasy komputerów PC w najmocniejszej konfiguracji, dodatkowo połączonych superszybką siecią i zarządzanych specjalnym oprogramowaniem. Co ważne, użytkownicy mają swobodę w określeniu sposobu jego wykorzystania: gridowy, chmurowy i tradycyjny. Warto podkreślić znaczenie chmury obliczeniowej, która wprowadza nowy poziom jakości w prowadzeniu badań naukowych. Użytkownik może w łatwy sposób połączyć się z żądanym zestawem maszyn wirtualnych (VM), z pełnymi prawami dostępu do systemu operacyjnego. W celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa, wszystkie maszyny wirtualne działają w dedykowanej sieci lokalnej. Dostęp do poszczególnych usług można uzyskać z dowolnego miejsca, co ułatwia współpracę między naukowcami, w tym także międzynarodową – konkluduje prof. Wiatr. Tematyka badań naukowych realizowanych przy pomocy Prometheusa jest bardzo bogata. Na superkomputerze prowadzane są np. badania dotyczące: przewidywania przestrzennej struktury białek, nowoczesnych półprzewodników, układów katalitycznych o znaczeniu przemysłowym i efektywnych biosensorów. Wykonywane są również obliczenia: symulacji magnetycznego rezonansu jądrowego na potrzeby analizy strukturalnej układów molekularnych, antykropek kwantowych, modelowania funkcjonalnej i strukturalnej charakterystyki telomerów ludzkich, złożoności rynków finansowych, jak i analiza danych pochodzących z sekwencjonowania DNA nowej generacji. Z Prometheusa korzystają również międzynarodowe projekty badawcze, w realizację których zaangażowani są polscy naukowcy. Dzięki bardzo szybkiej sieci Internet moce obliczeniowe superkomputera wykorzystywane są do analizy danych naukowych eksperymentów CTA, LOFAR, EPOS oraz Wielkiego Zderzacza Hadronów w CERN. Dzięki specjalistycznemu oprogramowaniu naukowcy analizują duże zbiory danych według zadanych kryteriów oraz przygotowują zaawansowane wizualizacje. Źródło: AGH, Foto: © Maciej Bernaś, KSAF

reklama
reklama
Załaduj więcej newsów
March 15 2024 14:25 V22.4.5-2