© iFixit
Komponenty |
Dalszą rozbiórkę rozpoczynamy od usunięcia zaślepek śrubek, na drugim z dwóch paneli urządzenia, w którym wcześniej znaleźliśmy akumulator. Siedzą dość głęboko, a więc trzeba będzie użyć przedłużki bądź długiego śrubokręta. Dostajemy się tym samym do wnętrza, odsłaniając 'bebechy' urządzenia.
Możemy więc teraz spokojnie dostać się do przycisków, czy też poszczególnych modułów. Płyty rozmieszczone są po obrzeżu urządzenia, pozostawiając w środku sporo wolnego, niewykorzystanego miejsca. Wygląda na to, że Nintendo nie dba, aż tak o miniaturyzację, potwierdzając tezę wysnutą w poprzedniej części.
Większość z tych modułów połączono skręconymi przewodami i taśmami ze złączami typu ZIF. Małymi kroczkami usuwamy kolejne elementy, w tym wspomniane przyciski (ABXY, LR, Start/Select, Power, itp.), czy też joysticki analogowe.
Udaje nam się także dostać do modułu komunikacji NFC i jego anteny. Obecnie funkcja ta nie ma wykorzystania, choć Nintendo już planuje jej wykorzystanie. Przykładem może być import zapisanych stanów gier, import postaci, czy też odblokowanie dodatkowych możliwości za pomocą specjalnych kodów, wczytywanych w ten sposób. Na płytce modułu znajdziemy dwa główne komponenty: kontroler NFC Broadcom 20792 KMLG, T130 MsEu.
W dalszym kroku usuwamy kolejny moduł komunikacji bezprzewodowej. Jego sercem jest układ również firmy Broadcom od BCM4319XKUBG. W końcu możemy dokładnie obejrzeć sobie główną płytkę tej części urządzenia. Na jej powierzchni znajdziemy: 
Pozostało nam już niewiele komponentów. Poza drobnymi elementami, do usunięcia pozostał nam jeszcze ekran o przekątnej 6,2 cala. Wpierw zdejmujemy plastikową obudowę. Ekran LCD oznaczono symbolem NB-F9C AE1 013. Można zauważyć, że wyświetlacz zintegrowano z digitalizerem.
Czas na podsumowanie, bo nic już więcej, do rozebrania nie pozostało. Grupa iFixit wysoko oceniła produkt Nintendo. Konsola Wii U otrzymała bowiem 8 punktów na 10. Zacznijmy od wad. Jest nią z pewnością zastosowanie specjalnych, trójramiennych śrub (56 bit). Kolejną wadą jest zbyt wysoki stopień integralności wyświetlacza LCD z innymi komponentami. Zwiększyć to może znacznie koszty jego wymiany.
Pora na kilka pozytywnych słów. Miło rozbierać urządzenie, którego komponenty nie zostały posklejane. Większość komponentów wymienimy bardzo łatwo, szybko i tanio. Podobnie rzecz się ma z akumulatorem i to nie tylko tym głównym. Równie prosto wymienimy bateryjkę pastylkową.
© Obrazki z serwisu grupy iFixit
Rozbiórka Wii U (cz. 2)
Ostatnio rozbiórkę Wii U zakończyliśmy na wyciągnięciu płyty głównej i akumulatora. Czas zajrzeć głębiej, w układy związane z kontrolerami, wyświetlaczem, itp. Zapraszamy na drugą część rozbiórki nowej konsoli Nintendo.
Dalszą rozbiórkę rozpoczynamy od usunięcia zaślepek śrubek, na drugim z dwóch paneli urządzenia, w którym wcześniej znaleźliśmy akumulator. Siedzą dość głęboko, a więc trzeba będzie użyć przedłużki bądź długiego śrubokręta. Dostajemy się tym samym do wnętrza, odsłaniając 'bebechy' urządzenia.
Możemy więc teraz spokojnie dostać się do przycisków, czy też poszczególnych modułów. Płyty rozmieszczone są po obrzeżu urządzenia, pozostawiając w środku sporo wolnego, niewykorzystanego miejsca. Wygląda na to, że Nintendo nie dba, aż tak o miniaturyzację, potwierdzając tezę wysnutą w poprzedniej części.
Większość z tych modułów połączono skręconymi przewodami i taśmami ze złączami typu ZIF. Małymi kroczkami usuwamy kolejne elementy, w tym wspomniane przyciski (ABXY, LR, Start/Select, Power, itp.), czy też joysticki analogowe.
Udaje nam się także dostać do modułu komunikacji NFC i jego anteny. Obecnie funkcja ta nie ma wykorzystania, choć Nintendo już planuje jej wykorzystanie. Przykładem może być import zapisanych stanów gier, import postaci, czy też odblokowanie dodatkowych możliwości za pomocą specjalnych kodów, wczytywanych w ten sposób. Na płytce modułu znajdziemy dwa główne komponenty: kontroler NFC Broadcom 20792 KMLG, T130 MsEu.
W dalszym kroku usuwamy kolejny moduł komunikacji bezprzewodowej. Jego sercem jest układ również firmy Broadcom od BCM4319XKUBG. W końcu możemy dokładnie obejrzeć sobie główną płytkę tej części urządzenia. Na jej powierzchni znajdziemy: - STMicroelectronics UIC-WUP MCE GH226,
- STMicroelectronics MSA3D 01F,
- kontroler ekranu dotykowegoTexas Instruments TSC 2046I,
- żyroskop InvenSense ITG-3280,
- szeregowa pamięć flash Micron 25Q256A 256 Mb
- DRC-WUP 811309J31 1217LU603,
- kontroler audio Texas Instruments AIC3012,
- Texas Instruments 1010007.
Pozostało nam już niewiele komponentów. Poza drobnymi elementami, do usunięcia pozostał nam jeszcze ekran o przekątnej 6,2 cala. Wpierw zdejmujemy plastikową obudowę. Ekran LCD oznaczono symbolem NB-F9C AE1 013. Można zauważyć, że wyświetlacz zintegrowano z digitalizerem.
Czas na podsumowanie, bo nic już więcej, do rozebrania nie pozostało. Grupa iFixit wysoko oceniła produkt Nintendo. Konsola Wii U otrzymała bowiem 8 punktów na 10. Zacznijmy od wad. Jest nią z pewnością zastosowanie specjalnych, trójramiennych śrub (56 bit). Kolejną wadą jest zbyt wysoki stopień integralności wyświetlacza LCD z innymi komponentami. Zwiększyć to może znacznie koszty jego wymiany.
Pora na kilka pozytywnych słów. Miło rozbierać urządzenie, którego komponenty nie zostały posklejane. Większość komponentów wymienimy bardzo łatwo, szybko i tanio. Podobnie rzecz się ma z akumulatorem i to nie tylko tym głównym. Równie prosto wymienimy bateryjkę pastylkową.
© Obrazki z serwisu grupy iFixit
