Geneza powstania pierwszego polskiego mikroprocesora

Procesor Warszawa to alternatywa do budowy rozwiązań bardziej zaawansowanych i dostosowanych do potrzeb klienta polskiego i europejskiego. Produkt umożliwia budowę urządzeń lepszych od tanich chińskich produktów. Z drugiej strony dzięki dostępności oprogramowania i łatwości w jego tworzeniu, umożliwiający polskim specjalistom tworzenie systemów i urządzeń mogących konkurować z rozwiązaniami znanych marek światowych. Geneza 15 czerwca 2011 roku GryfTechnologia przeprowadziła pierwsze próby na prototypie polskiego procesora o symbolu GTP150M i kodowej nazwie „Warszawa”. 1 grudnia 2011 GryfTechnologia uruchomiła w pełni działający system informatyczny zintegrowany z urządzeniem elektronicznym zbudowanym na procesorze Warszawa. Zbudowanie procesora było efektem prac badawczych rozpoczętych w grudniu 2009 roku. Prace dotyczyły stworzenia rozwiązania umożliwiającego budowanie systemów informatycznych połączonych z urządzenia elektronicznymi. Postawiono wówczas kilka założeń: - skrócenie do minimum czasu tworzenia oprogramowania dla urządzeń elektronicznych - w miarę możliwości jak najszersze zastosowanie urządzeń elektronicznych - zminimalizowanie ilości błędów przy tworzeniu oprogramowania na elektronikę - dostępność oprogramowania OpenSource które można zaadoptować do tworzonych zastosowań. Pierwsze prototypy budowane były na ARM9 z Linux Embeded lub Windows CE z wykorzystaniem środowisk dołączanych do sprzętu. Po pierwszych próbach do założeń badawczych dodano jeszcze możliwość tworzenia oprogramowania w Javie. Wprowadzenie tego założenia, umożliwiło wykorzystanie specjalistów programujących w Javie, będących liczną grupą na rynku pracy, oraz pokrywało się z założeniem dostępności oprogramowania OpenSource. Kolejny etap badań to porty różnych maszyn wirtualnych na urządzenia bazujące na ARM9. Efektem prac było stworzenie rozwiązań złożonych, wymagających znajomości sprzętu, assemblera, programowania w C oraz programowania w Javie, znajomości systemu operacyjnego. Szerokie zastosowanie elektroniki wymagało dodatkowo dostępności driverów lub dodatkowej wiedzy z zakresu budowy driverów pod dany system. Konkluzja prac badawczych to projekt budowy procesora który umożliwi tworzenie oprogramowania sprzętowego w Javie. Prace rozpoczęto w kwietniu 2010 roku, przez ten czas powstało kilka prototypów, m. in implementujące najnowsze algorytmy obróbki obrazu i dźwięku, implementujące rozszerzenia różnych typów pamięci, popularnych interface'ów sprzętowych. Cel stworzenia procesora programowanego w Javie został osiągnięty. Stało się to głównie dzięki wprowadzeniu tzw. micro codu, który oprócz instrukcji bezpośrednio wykonywanych na elementach układu scalonego (instrukcja w Byte Code Javy plus parametry jako szereg impulsów elektrycznych przekazywanych na wyselekcjonowane części układu scalonego tj. tranzystory, bramki itp.), uzupełnia niezbędne do programowania w Javie zarządzanie pamięcią. Zastosowanie sprzętowej implementacji Javy umożliwia realizacje założeń prac badawczych, w tym co najważniejsze szybkie stworzenie aplikacji na sprzęt elektroniczny. --- GryfTechnologia pracuje aktualnie nad układem wspomagającym operacje graficzne, potocznie zwanym kartą graficzną - układ poprzez szynę danych otrzymuje rozkazy graficzne wzorowane na metodach obiektu Graphics ze standardowego pakietu java.awt.*. Plany na przyszłość obejmują stworzenie serii procesorów z naciskiem na wielordzeniowe konstrukcje z rdzeniami specjalizowanymi pod konkretne zastosowanie niezbędne w rozbudowanych systemach elektronicznych. Źródło: GryfTechnologia