Wybór topnika

Zarówno dane techniczne jak i wykorzystanie w przemyśle przyczyniły się do obecnej konwencji nazewnictwa topników. Konwencja przemysłowa zawiera pięć podstawowych kategorii topników: R, RMA, RA, NC i WS. Poniższe podsumowanie jest krótkim wyjaśnieniem, w jaki sposób dane techniczne miały wpływ na określenie kategorii. Istnieją cztery rodzaje topników określone w Specyfikacji Wojskowej QQ-S-571E. Nazwy brzmią Kalafonia (ang. R), Kalafonia lub Żywica Łagodnie Aktywowana (ang. RMA) oraz Kalafonia lub Żywica Aktywowana (ang. RA) i nie-kalafonia lub nie-żywica (ang. AC). W większości przypadków, nazwę AC zastąpiono w przemyśle na WS dla substancji rozpuszczalnych w wodzie. Każdy rodzaj topnika jest dostępny na różnym poziomie aktywności, w zakresie określonym za pomocą odpowiednich wyników testów. IPC również posiada system oceny topnika. System wykorzystuje cztery litery do opisu każdego topnika jak opublikowano w dokumencie J-STD-004. Owe cztery litery opisują produkt pod względem rodzaju materiału, ale nie ograniczają się do kategorii jak kalafonia i nieorganiczna, ani do poziomu aktywności i zawartości halogenków. Przykład: wolna od halogenów, pasta oparta na kalafonii o niskiej aktywności jest kategoryzowana jako ROL0. RO oznacza kalafonię, gdzie L oznacza niską aktywność, a liczba 0 oznacza brak wykrywalności halogenków. Ponadto, standard IPC dodał do kategorii topnik zwany jako No Clean. Ta nowa kategoria topnika jest określona przez nie-kleistą pozostałość i zgodna z testem Rezystancji Powierzchniowej Izolacji (ang. SIR) o wartość 1x108Ω. Każdą z pięciu kategorii topnika można w skrócie opisać określając jej aktywność, cechy fizyczne pozostałości i metody czyszczenia, które mogą być stosowane w celu jej usunięcia. Topnik kalafoniowy (R) składa się z kalafonii i rozpuszczalnika. Topnik kalafoniowy ma bardzo niską aktywność i nadaje się tylko do czystych i łatwych do lutowania powierzchni. Zgodnie z klasyfikacją IPC jest to zwykle ROL0. Pozostałość R jest twarda, nie-żrąca, nieprzewodząca i można ją nakładać na wiele urządzeń. Pozostałość można usunąć za pomocą odpowiedniego rozpuszczalnika. Topnik no clean (NC) składa się z kalafonii, rozpuszczalnika i niewielkiej ilości aktywatora. Topnik NC zazwyczaj ma niską lub umiarkowaną aktywność i jest odpowiedni dla łatwych do lutowania powierzchni. Zgodnie z klasyfikacją IPC jest to zwykle ROL0 lub ROL1. Pozostałość NC jest czysta, twarda, nie-żrąca, nie przewodzi prądu i jest zaprojektowana do nakładania na wiele typów urządzeń. Pozostałości mogą być usunięte za pomocą odpowiedniego rozpuszczalnika. Niektóre, ale nie wszystkie topniki NC są trudniejsze do usunięcia niż w przypadku topników RMA. Topnik kalafoniowy średnio aktywowany (RMA) składa się z kalafonii, rozpuszczalnika i niewielkiej ilości aktywatora. Większość topników RMA posiada dość niską aktywność i są najbardziej odpowiednie dla łatwych do lutowania powierzchni. Zgodnie z klasyfikacją IPC jest to zwykle ROL0, ROL1, ROM0 lub ROM1. Pozostałość topnika RMA jest czysta i miękka. Większość jest nie-żrąca i nieprzewodząca prądu. Wymagania oczyszczania są oparte na aktywności topnika i rodzaju produktu, gdzie jest stosowany. Wiele topników RMA przechodzi pomyślnie test Rezystancji powierzchniowej izolacji (ang. SIR) jako topnik NC. Pozostałości można usunąć za pomocą odpowiedniego rozpuszczalnika. Topnik kalafoniowy aktywowany (RA) składa się z kalafonii, rozpuszczalnika i silnych aktywatorów. Topnik RA ma podobną i większą aktywność od RMA dla powierzchni średnio i wysoko utlenionych. Zgodnie z klasyfikacją IPC jest to zwykle ROM0, ROM1, ROH0 lub ROH1. Pozostałość topnika RA uważa się za żrącą. Podzespoły wrażliwe na korozję lub z możliwością przewodzenia prądu elektrycznego za przyczyną pozostałości powinny być jak najszybciej oczyszczone po montażu. Pozostałości można usunąć za pomocą odpowiedniego rozpuszczalnika. Rozpuszczalny w wodzie topnik (WS) składa się kwasów organicznych, tiksotropu i rozpuszczalnika. Topnik WS występuje w szerokim zakresie aktywności, od nieaktywnych po bardzo wysoką aktywność w procesie lutowania, aż do najtrudniejszych powierzchni, takich jak stal nierdzewna. Ze względu na fakt, że topnik WS obejmuje wszystkie zakresy aktywności, specyfikacja produktu musi obejmować korozję i niebezpieczeństwo przewodnictwa prądu. Klasyfikacja IPC zwykle zaczyna się od OR, który odpowiada organicznej kalafonii. Występują na poziomie aktywności L, M, H i o zawartości halogenków 0 lub 1. Zgodnie z definicją pozostałości mogą być usunięte za pomocą wody. Wykres Porównania Topników (Rys. 1) jest graficznym przedstawieniem zakresu aktywności każdej kategorii topnika, które są zwykle dostępne i przedstawiają względną ich aktywność. Jak widać, wiele nakłada się na siebie. Rysunek 1: Wykres Porównania Topników © AMB Matryca lutowalności (Tabela 3) pokazuje porównanie różnych rodzajów topników z powszechnie stosowanymi metalami. Dla mosiądzu, brązu i stali nierdzewnej istnieje duża różnorodność składu chemicznego stopu. Każdy stop należy sprawdzić pod względem typu topnika, który chce się zastosować. Tabela 1. Matryca lutowalności © AMB Autorem artykułu jest John Vivari z EFD, Inc. Artykuł powstał dzięki uprzejmości firmy AMB