Wszystko o ESD: zasady kontroli ESD

1. Projektuj odporne systemy Pierwszą zasadę EDA definiuje: projektuj produkty i proces montażu tak odporny na ESD, jak to tylko jest możliwe w granicach rozsądku. W ramach opisywanej zasady należy podjąć między innymi takie kroki, jak stosowanie komponentów czy sprzętu o mniejszej wrażliwości na ESD. Jednak, problem polega na tym, iż nowoczesne technologie wymagają stosowania coraz mniejszych i bardziej skomplikowanych komponentów, które z natury rzeczy są mniej odporne na ESD. 2. Zdefiniuj poziom kontroli, którego naprawdę potrzebujesz. Jaki jest poziom wrażliwości komponentów, których używasz czy też urządzeń, które składasz i wysyłasz do klienta? Przykładowo, norma ANSI/ESD S 20.20 definiuje program kontroli dla komponentów czułych do limitu 100 V w modelu Human Body Model HBM. Faktyczne otoczenie w konkretnej firmie może być zupełnie inne. 3. Zidentyfikuj i zdefiniuj strefy ochrony elektrostatycznej (Electrostatic Protected Area, EPA). EPA to strefy w, których będziesz dokonywał operacji komponentami ESDS. W związku z tym, wewnątrz stref będziesz musiał uziemić wszystkie przewodzące i rozpraszające energię materiały, w tym również personel. 4. Wyeliminuj / redukuj generowanie ładunków. Czwarta z zasad może być sformułowana zdaniem: wyeliminuj lub zredukuj generowanie i akumulację ładunków elektrostatycznych. Należy wyeliminować tyle czynności, generujących powstawanie ładunku poprzez kontakt i rozdzielenie niejednorodnych materiałów, jak to tylko będzie możliwe. W oczywisty sposób, wyładowanie elektrostatyczne nie wystąpi, jeśli uda nam się utrzymać materiały w tym samym lub zerowym potencjale elektrycznym. Należy zapewnić możliwości uziemienia, takie jak opaski na przeguby czy odpowiednie podłogi i miejsca pracy, redukujące samo powstawanie ładunku. 5. Rozprosz i zneutralizuj Jako że nigdy nie będziemy w stanie całkowicie wyeliminować zjawiska powstawania ładunków statycznych, kolejna zasada to ‘bezpiecznie rozprosz lub zneutralizuj powstałe ładunki’. Kluczową rolę odgrywa tutaj stosowanie elementów uziemiających i odpowiednich, przewodzących lub rozpraszających, materiałów. Przykładowo, pracownik będący ‘nosicielem’ ładunku może się go pozbyć w chwili założenia opaski lub stanięcia na macie ESD. Dla wybranych przedmiotów, takich jak przykładowo popularne plastiki czy inne izolatory, uziemienie nie pomoże pozbyć się ładunku elektrostatycznego, ponieważ nie wytworzy się ścieżka przewodząca ładunek. Najczęściej, do celu neutralizacji ładunku na materiałach izolujących stosuje się jonizację. Jonizacja generuje dodatnio i ujemnie naładowane jony, które zostają przyciągnięte do naładowanego obiektu i tym samym neutralizują znajdujący się na nim ładunek statyczny. 6. Chroń gotowe produkty Jedną z metod ochrony produktów jest ich odpowiednie uziemienie lub rozproszenie ładunku. Druga część zadania to pakowanie wyrobów w odpowiednie materiały i właściwe warunki ich transportu. Odpowiednie materiały powinny efektywnie oddzielać produkt od ewentualnego ładunku elektrycznego, jak również uniemożliwiać ich poruszanie się wewnątrz opakowania w trakcie transportu. Kolejna część cyklu w piątek 29.10