© LGDisplay
Technologie |
Wyświetlacze OLED bez tajemnic
Tym razem eksperci firmy Unisystem przybliżają nam historię i tajniki technologii OLED.
Skrót „OLED” może kojarzyć się z wystawianymi w sklepach z elektroniką telewizorami, które potocznie określane są mianem „OLED-ów”. Ten termin pochodzi od określenia „organiczne diody elektroluminescencyjne” (ang. organic light-emmiting diode), bez których nie miałby racji bytu żaden telewizor (a mówiąc ogólniej – wyświetlacz) OLED-owy. W tym artykule przybliżamy „OLED-y”, czyli jedną z najmłodszych dostępnych na rynku technologii umożliwiających wizualizację informacji.
Piksel (ang. pixel) to najmniejszy element obrazu, którym można sterować na wyświetlaczu. W rozdzielczości definiowana jest liczba pikseli w poziomie i pionie, które tworzą dany model wyświetlacza OLED. Łączną liczbę pikseli można ustalić mnożąc te wartości. Przykład: w 0.96-calowym modelu WEA012864D o rozdzielczości 128x64 px jest 128 pikseli w poziomie i 64 piksele w pionie, czyli łącznie 8 192 pikseli.
W OLED-ach piksele składają się z co najmniej jednej diody. Wyświetlacze OLED można podzielić na dwie grupy pod względem liczby diod (a co za tym idzie – liczby uzyskiwanych barw):
Artykuł opublikowano dzięki uprzejmości firmy © Unisystem
- monochromatyczne wyświetlacze OLED – w tych rozwiązaniach piksel tworzy tylko jedna dioda w kolorze, np. białym, żółtym, czerwonym, zielonym czy niebieskim. Dostępne są również rozwiązania łączące te barwy, np. w postaci pasów w określonych kolorach.
- kolorowe wyświetlacze OLED – w tych rozwiązaniach piksele składają się z trzech subpikseli, czyli diod w trzech kolorach – czerwonym, zielonym i niebieskim (R, G i B, czyli modelu RGB). W wyniku ich „mieszania” powstają różne odcienie barw. Tego rodzaju matryce określane są mianem RGB OLED.
Artykuł opublikowano dzięki uprzejmości firmy © Unisystem