© Evertiq
Komponenty |
Krzemowo-polimerowe nanoarkusze alternatywą dla grafenu
Nowy materiał kompozytowy opracowany przez niemieckich naukowców może stać się alternatywą dla grafenu. Posiadać on ma takie same niezwykłe właściwości optyczne, a przy tym ma być przyjemniejszy w przetwarzaniu, dzięki dodatkom polimerowym.
Krzemowe nanoarkusze są niezwykle cienkie, mają grubość pojedynczych atomów. Wykazują też niezwykłe właściwości optoelektroniczne, podobnie jak grafen. Tworzą one bowiem takie same dwuwymiarowe struktury o grubości jednego atomu. Jednakże są one bardzo niestabilne. Naukowcom z Technische Universität München udało się odkryć sposób, jak poprawić ich wytrzymałość.
Dzięki dodaniu polimeru (pokryciu), nanoarkusze krzemowe są wytrzymałe na światło UV, zyskując stabilność. Są też dzięki temu dużo łatwiejsze w przetwarzaniu, zachowując swoje właściwości. Tak stworzone nanoarkusze krzemowo-polimerowe już niedługo będą mogły więc trafić w ręce inżynierów i być wykorzystywane w przemyśle, jak podają naukowcy.
Nowy materiał jest też pierwszym tego typu nanokompozytem. Aby zredukować rozpad w wyniku napromieniowania światłem UV, nanoarkusze krzemowe wzbogacono dodatkiem polimeru. Dodatkową korzyścią ma być też ochrona przed utlenianiem.
Przykładem zastosowania mogą być giętkie wyświetlacze czy fotosensory, a także tranzystory FET. Naukowcy wskazują też, że może być to świetny materiał na anody dla nowych akumulatorów litowo-jonowych.
Tobias Helbich z TUM widzi w tym rozwiązaniu znaczną przewagę nad grafenem. Jak mówi, materiał ten może dać korzyści znane już z grafenu, a jednocześnie nie będzie zmuszał firm produkcyjnych do przestawienia się na nowe technologie produkcyjne wykorzystujące zupełnie inny materiał. Większość elektroniki wykorzystuje bowiem obecnie krzem i pod ten materiał przygotowanych jest też większość maszyn produkcyjnych.
Dzięki takiemu materiałowi być może uda się także upowszechnić stosowanie technologii polimerowej w produkcji różnego rodzaju komponentów, jak chcą tego naukowcy. Jak czytamy w notatce, tego rodzaju kompozyty mogą przyczynić się do rozwoju nanoelektroniki. Nie sięgając po sferę s-f, można by jako przykład przytoczyć tutaj procesory, w których już teraz można znaleźć tranzystory w nanoskali. Dzięki takim technologiom, jak zapewniają naukowcy, procesory mogą stać się jeszcze wydajniejsze i szybsze.
W ramach programu ATUMS udało się pokazać pierwszy działający komponent, wykorzystujący nowy materiał kompozytowy. Jest to fotodetektor.