Soczewka przyszłości

Babak Parviz, wykładowca na Uniwersytecie Waszyngtona od lat zajmuje się miniaturyzacją układów elektronicznych. Co więcej, integruje je z przedmiotami, w których byśmy się tego raczej nie spodziewali, typu kartka papieru czy właśnie soczewka. Nic dziwnego, że Parviza zatrudniło Google do rozwijania projektu Google Glass, czyli okularów z rozszerzoną rzeczywistością. Wróćmy jednak do samej soczewki. Znalazły się w niej miniaturowa antena, krzemowy układ scalony, metalowe ścieżki, warstwy izolacyjne oraz przezroczysty szafirowy układ scalony o powierzchni z diodą emitującą światło. Układy są zasilane bezprzewodowo. Soczewka wyświetla jeden piksel.

© Uniwerstytet Waszyngtona

Jeden piksel na pierwszy rzut oka nie wydaje się szczególnym osiągnięciem, zwłaszcza że jak na razie widział go królik, ale należy pamiętać, że mówimy o małej, cieniutkiej soczewce umieszczonej bezpośrednio na oku. Był to więc przełom, a prace nad rozwojem technologii będą trwały przez następne lata. Do czego może przydać się taka soczewka? Zastosowania komercyjne z pewnością mogą być bardzo szerokie i z pewnością poznamy je w przyszłości, ale już teraz dużą ciekawość wzbudza ich zastosowanie w diagnostyce medycznej. Cukrzycy z pewnością chętnie pożegnaliby się z kłuciem w palec, gdyby soczewka mierzyła poziom cukru i automatycznie przesyłała wyniki do aplikacji na smartfonie. Na powierzchni oka znajdują się bowiem komórki, które mają niemal taki sam skład jak komórki krwi. --- Źródło: technologie.gazeta.pl