Dlaczego Intel chce przejąć Alterę?

Ewentualne kupno Altery przez Intel byłoby kolejną transakcją tego typu na rynku półprzewodników, wśród których można wymienić: NXP i Freescale, Cypress Semiconductor i Spansion, Lattice Semiconductor i Silicon Image, Qualcomm i CSR, Infineon i International Rectifier oraz kilka innych. Intel to największy na świecie dostawca mikroprocesorów (MPU) z przychodami z sektora półprzewodników w 2014 roku osiągającymi wartość blisko 50 mld USD, przy czym mikroprocesory odpowiadają za 80% tych przychodów. Z kolei Altera, chociaż zdecydowanie nie tak duża jak Intel (wartość przychodów w 2014 roku to 2 mld USD), jest drugim co do wielkości dostawcą układów programowalnych FPGA. Mikroprocesorów Intela znajdują zastosowanie przede wszystkim w branży komputerowej, włączając w to laptopy, a także serwery i platformy HPC (high-performance computing). Jednak w ciągu kilku ostatnich lat popyt w tym sektorze mocno osłabł, a jak ocenia IHS rynek tabletów czeka również poważne wyhamowanie. Niemniej Intel dostarcza swoje chipy także do wielu innych branży, w których istnieje potencjał dalszego wzrostu. Największym wspólnym rynkiem zbytu obydwu firm jest infrastruktura telekomunikacyjna. Intel dostarcza już wysoko wydajne rozwiązania dla komunikacji przewodowej i bezprzewodowej, a wraz z rozwojem internetu rzeczy, rośnie potencjał tego rynku. Prawdopodobnie to właśnie pozycja Altery jako uznanego dostawcy rozwiązań szerokopasmowych, sieciowych i telekomunikacyjnych była dla Intela kluczowym powodem rozpoczęcia negocjacji. Istnieje kilka punktów wspólnych w ofercie obu firm, ale generalnie mikroprocesory x86 oraz procesory aplikacyjne Intela stanowią dobre uzupełnienie szerokiego portfolio układów programowalnych Altery, szczególnie w zakresie rozwiązań sieciowych. Mikroprocesory Intela są zoptymalizowane pod kątem wysokiej wydajności, natomiast układy PLD i FPGA Altery są elastyczne i mogą być łatwo przystosowane do przetwarzania ogromnych równoległych strumieni danych pakietowych, jako koprocesory do MPU, co może stanowić najmocniejszą stronę ewentualnej fuzji.

Istnieją inne aplikacje i rynki, na których wysoko wydajne MPU i konfigurowalne układy logiczne projektuje się by pracowały obok siebie: przemysłowe zastosowania dla wojska i branży lotniczej, produkcja i kontrola procesu, motoryzacja, bezpieczeństwo i nadzór oraz wiele innych. Niezależnie od tego, czy chodzi o wzajemne uzupełnienie oferty czy też połączenie własności intelektualnych, by stworzyć nowe, wyjątkowe SoC, połączenie potencjału Intela i Altery powinno dobrze przygotować firmy do konkurowania na rosnącym rynku telekomunikacyjnym i aplikacji internetu rzeczy. Artykuł autorstwa Toma Hackenberga, głównego analityka ds. embedded w firmie IHS. Grafiki: © IHS